Էդուարդ ՄԱՆՎԵԼՅԱՆ. Էդ ի՜նչ քիչ հայեր են ապրում Հայաստանում

Հիմարների հիմարությունն է,որ ընդգծում է խելացիների դատողությունը, հակառակ դեպքում խելացի մարդիկ միմյանց չէին հասկանա: Ամենացավոտ ու սիրտս քրքրող թեման, որ թևավոր հայրենասերների մի անկշիռ զանգված անընդհատ ուղղում է Դուրս՝ հայրենասիրության սուտ շղարշի տակ, բարոյապես գրոհելով մարդու ամենացավոտ զգացմունքները: Երեք օր է լռում եմ. ու ոչ թե ջայլամի վարդապետություն եմ որդեգրել, այլ փորձեցի խաղաղապահի դեր ստանձնել՝ ընկերներիս և ընկերներիս միջև (հայտնի դեպքի մասին է խոսքը): Ա՛յ մարդ, ու, իմ անխելք խելքից, նորից իմ լռությունը բումերանգով հետ եկավ ուղիղ ճակատիս՝ բառերի տեսքով: Մեջբերում եմ. «Բոլա, հերիքա ուտեք էս երկիրը ձեր եվրոպացած հայրենասիրությամբ: Հայը կարող է չծնվել Հայաստանում, բայց պարտավոր է ուտել էն, ինչ ես եմ ուտում. եթե չէ, վեր ընգեք ու սթրվեք ձեր շքեղ ու տաք տներում»: Նախ՝ սրա ստամոքսի ճիչը լսեք. ուտելու կռիվն է, կոմունիստական սոխ ու սխտորի վարդապետության հավատարիմ հետևորդ՝ փորս կշտացրեք, ջհանդա՜մ, թե ռուսը կլինի պապաս: Պատասխանում եմ՝ այո, հայը կարող է չծնվել Հայաստանում, բայց եթե Հայաստանում ապրողն է լոկ հայ, ուրեմն փաստենք՝ էդ ի՜նչ քիչ հայեր են ապրում Հայաստանում: Շարունակեք, պարոնա՛յք, և հենց ձեր, տարագիր հային արհամարհելու քաղաքականության շնորհիվ, շուտով Հայաստանը կդառնա մոլորակի միակ երկիրը, որտեղ էլ Հայ չի լինի:

Մեկնաբանություններ